Όταν έχεις μια τρύπα, ας πούμε τυχαία, 1.950.000 ευρώ στον ισολογισμό σου, αυτό που κανείς είναι να μειώσεις άλλα έξοδα ή/και να δημιουργήσεις άλλα έσοδα για να την καλύψεις. Ειδικότερα, αν εισαι τράπεζα μειώνεις τα επιτόκια των καταθέσεων ή/και αυξάνεις τα επιτόκια δανεισμού.
Οταν διαγράφεις χρέη δηλαδή, μειώνεις την ανταγωνιστική σου ικανότητα, όποτε όπως και σε κάθε άλλη επιχείρηση δεν παίρνεις τέτοιες αποφάσεις ελαφρά την καρδία. Βέβαια σε αντίθεση με άλλες επιχειρήσεις μπορείς να μην πάρεις κανένα μέτρο, να χρεοκοπήσεις και να έρθει ο φορολογούμενος να σε “σώσει”.
Οι τράπεζες δεν έχουν μηχανές που δημιουργούν χρήμα από το πουθενά, είναι μεσάζοντες. Αυτό το 1.950.000 ευρώ θα πληρωθεί μέσω επιτοκίων ή κάποια στιγμή μέσω bail out από τα ελληνικά νοικοκυριά. Περίπου 1 ευρώ ανά σπίτι μόνο για αυτήν την περίπτωση λοιπόν.
Όσο οι τράπεζες λειτουργούν σαν νόμιμη “κωλότσεπη”, όλο και περισσότεροι λωποδύτες θα γίνονται πολιτικοί.
Ο λογαριασμός είναι στον δρόμο και φουσκώνει.